متوهم قلم به دست

نشر وزین چشمه کتاب جدیدی از علی حصوری را با عنوان "سفرنامه حاجی مهندس" چاپ کرده است. نشر چشمه انتشارات خوب و معتبری است؛ گیرم قواعد بازار را خوب بداند و بعضی مواقع دست در جمع و تفریق شمارگان و تعداد چاپ‌ کتابها هم بزند اما از خوبی کلی کارشان چیزی نمی‌کاهد اما در مورد علی حصوری و کار پیشینش "فرش سیستان" پیش از این و در همین وبلاگ نوشته‌ام. "فرش سیستان" متاسفانه تبدیل به یکی از منابع مهم پژوهش در مورد فرش سیستان شده است و ایرادهای بسیار جدی به این کتاب وارد است. ایرادهایی که به هیچ ترتیبی نمی‌توان چشم بر آن‌ها بست و آن‌ها را نادیده گرفت. تا جایی که گاهی به نظر می‌رسد آقای حصوری هنگام انجام کاری پژوهشی عنان از کف داده و بر حسب سلیقه و میل شخصی قصه پردازی کرده است. قصه پردازی‌هایی که شاید در نگاه اول به عقیده بسیاری برای فرش سیستان آبرویی را به دنبال داشته باشد اما همه ماجرا و همه این هیاهوها با کمی دقیق‌تر خواندن کتاب و پرسیدن چند چرا، چگونه و به چه علت ساده فروکش می‌کند و به ناگاه با نویسنده‌ای روبه‌رو می‌شویم که وجدان کاری و اخلاق حرفه‌ای ندارد. علی حصوری به factهای بسیاری در کتابش اشاره می‌کند اما هیچ وقت به ما نمی‌گوید آن استنادات تاریخی را از کجا آورده است. اگر زاییده خیالش نیستند پس چرا اهالی تاریخ هیچ رد و نشانی از آن‌ها در هیچ سند و مدرک تاریخی دیگری نمی‌یابند.

کتاب جدید علی حصوری را نخوانده‌ام اما اگر شما کتاب را خریدید و خواندید نظرتان را با ما هم در میان بگذارید و اگر نظر من را می‌خواهید، در حد یک کتاب داستان دست چندم آن را ورق بزنید و نه یک منبع معتبر در مورد فرش ایران. زیرا نویسنده‌اش دوست دارد در مورد همه چیز صاحب نظر باشد بی آنکه به واقع چنین باشد!

خواننده محترم! با اینکه عادت ندارم به آدم‌های بزدل بی اسم و نشانی که در خفا ناسزا می‌گویند، جواب بدهم ولی باید بگویم وقتی با جماعت پوچی بی هویّتی مواجهم که به راحتی دنبال اسم هر موجود دوپایی کلمه "استاد" را می‌چسبانند و از هر کسی استاد می‌سازند که خدا می‌داند در چه چیزی استاد است، تنها راهی که برایم باقی می‌ماند تعارف نداشتن و صراحت است. نمی‌دانم نشر چشمه چرا کار حصوری را چاپ کرده است ولی قطعاً یک دلیل بزرگش پول بوده است و من همچنان محکم سر حرفم می‌ایستم و تکرار می‌کنم بخش بسیار زیادی از کتاب‌های حصوری و هر آنچه حصوری در مورد فرش نوشته است، مردود است مگر بعضی موارد عام که نمیتوانسته برایشان قصه پردازی کند.